Het leven van een vrouw met een offshore man.

2015

9 jaar getrouwd en mijn man gaat in de offshore werken.
5 weken thuis 5 weken weg.
Bij zijn vorige werkgever maakte hij 80 tot 90 uur in de week en kwam hij regelmatig gekromd van de pijn in zijn lichaam thuis.
In de offshore werken gaat rust geven.
Een goed salaris, mooi pensioen,
heel veel tijd samen en dat voor maar een half jaar per jaar werken.
Succes schat tot over vijf weken.

Iedere ochtend als jij er bent en ik wakker word,

trek jij mij tegen je aan en geef je mij een kus.
Iedere middag als jij er bent en je in de keuken staat
sla ik mijn armen om je heen en geef je een kus.
Iedere avond als jij er bent, kruip ik tegen je aan op de bank en sla jij je arm om mij heen.

Iedere dag vertel je mij hoeveel je van me houdt.

Iedere dag vertel je mij dat je nog steeds verliefd op mij bent.
Iedere dag vertel jij mij hoe mooi ik ben.

Niets is vanzelfsprekend of gewoon.
Als vrouw zijnde verdien ik een man zoals jij.

Ik ben het waard.

Maar als jij 5 weken weg bent voel ik mij alleen.

Ik mis enorm het stukje genegenheid, even die kroel.
We zijn 5 weken zo close en dan 5 weken niets

Hoe doen die andere vrouwen dat met een man in de offshore..??
Heb ik dan een chromosoom te veel..??
Of  bestaat er een pil om die gevoelens uit te schakelen.
Ik weet dat ik niet alles kan hebben..
Maar het verschil is zo groot. Alles of niets.. Zwart of wit..

80 /90 uur in de week maken bij een werkgever zorgt ervoor dat je als man zijnde geen hobby’s hebt en geen sociaal leven hebt opgebouwd.

Dan werk je in de offshore 5 weken 24 uur per dag thuis..
Jij vindt het niet leuk als ik steeds weg ben..
Jij voelt je een veredelde oppas, schoonmaker..
Een soort vijfde wiel aan een geoliede machine..

Ik ben sterk en ik kan alles alleen..

Natuurlijk ga ik met de kinderen alleen op vakantie..
Rij ik naar Duitsland en Italië in mijn eentje als het moet.
Vier ik de verjaardag van de kinderen zonder jou.
Zet ik de kerstboom in mijn eentje op..
Troost ik de kinderen als ze je missen, ben ik papa en mama in één..
Ik hou van uitdaging.. Natuurlijk loop ik een marathon of doe een militaire training tussendoor.
Maar aan de finish sta ik alleen..!!!
Want je schema is omgegooid en moet jij hals over kop vertrekken.
Natuurlijk ga je.. Het is je werk en als je maar een half jaar werkt van een jaar zeg je geen nee..
Dag schat tot over vijf weken..

Maar binnen in mij zit een klein meisje in een glazen huisje..

Ze bonkt tegen de ramen.” ik wil niet meer sterk zijn, ik wil dat je voor mij zorgt..!!!”

Ik geloof niet dat ik het trek dat offshore verhaal..

Het zwart wit..
Een half jaar alles en een half jaar niets.

Misschien zijn we beide niet geschikt voor een relatie..??

Heb jij een hobby nodig of moet je weer je contacten aanhalen met de mensen uit je geboorte stad, een sociaal leven opbouwen wat je hier nooit is gelukt.
Misschien moet ik niet alles willen en genoegen nemen met wat jij mij allemaal geeft..??
Als we bij elkaar zijn is het zo fijn. Alles klopt en zeg nou zelf we zijn echt een super leuk stel..
Alles is zo vertrouwd..

Onze vrienden horen onze verhalen aan..
Uit elkaar gaan, scheiden of dan toch maar weer niet…
Ze begrijpen de zwart wit kanten.. Ondanks dat we er nog niet zijn..
Zijn we al een heel stuk verder dan twee jaar geleden..
We gaan scheiden.. We gaan ons huis verkopen..
Maar nee we gaan nog niet uit elkaar..
We zijn vechters.. Dus opgeven doen niet..
We zijn er bijna..

2016
Alles valt te repareren zolang er liefde is.
We namen afscheid van onze oude ik.
En gingen verder als een nieuw stel binnen onze nieuwe haven.
Gelukkiger, verliefder, en sterker dan ooit.
Wij zijn een team.
Ondanks dat we niet altijd bij elkaar kunnen zijn, zijn wij samen.
Natuurlijk missen wij elkaar, maar eenmaal weer bij elkaar genieten wij dubbel zo hard.

Dankbaar dat wij naar elkaar wilde luisteren en elkaar ook echt hoorde.
En dat maakt dat er geen vijfde wiel meer aan de wagen is, dat wij ons niet meer alleen voelen.
Wij zijn ontzettend dankbaar dat wij samen zijn.
Dankbaar dat onze liefde sterk genoeg is.
Zodat wij samen nog vele mooie avonturen mogen beleven.

2017  Samen finishen tijdens de Marathon des Sables

250 km lopen door de woestijn van Marokko

 

Samen kunnen wij de hele wereld aan..

Omdat samen is wie wij horen te zijn.