Mag ik even mee lopen..?

Mag ik even een stukje met je meelopen, wil je graag wat vertellen..

Ken je dat..??  Van die oppervlakkigheden materialistische oneffenheden, grote groepen mensen of heel veel vrienden hebben . Ik persoonlijk heb er niet zo veel mee..

Natuurlijk heb ik een auto een huis naar mijn zin en draag ik graag leuke kleding.. Daar werk ik ook voor.. Maar mijn huis heeft soms zo zijn gebreken.. dat zie ik zelf ook wel..!!

Je kunt niet alles hebben en mijn prioriteiten liggen nu even ergens anders..!! 

Maar soms ben je met mensen samen en word alles onder een vergroot glas gelegd.. Wat een leuke samen komst had moeten zijn wordt in een keer een wedstrijd, wie heeft het mooiste huis, het beste kind en de mooiste kleding aan.. Kom op zeg.. Zo wil ik niet leven..

Leven ja.. Dat is toch iets moois niet.. Je krijgt het en dan mag je, je eigen pad gaan volgen.... En de kennis die je onderweg op doet. Geweldig.  Het is haast magisch zoals sommige mensen op je pad komen.. of even de zelfde weg bewandelen.. Om gedachten uit te wisselen over geloof, het leven de dood

Zo ben ik een tijd Buddy geweest.. Na verschillende cases ben ik uiteindelijk stervensbegeleiding gaan doen.. Echte gesprekken voeren.. Niet over mooie huizen kleding of hoe goed je kinderen zijn.. Maar echte verhalen..!! Geen verwachtingen meer maar vrede en rust.

Verwachtingen..

Mensen doen niet of voldoen niet aan verwachtingen.

Mensen accepteren zoals ze zijn verwachtingen hebben doet alleen maar pijn.. Toch zou ik soms willen dat ze net even anders zouden zijn.

Tegenover familie vrienden heb je bepaalde verwachtingen. Dat beeld wordt vaak geschetst door televisie boeken of mensen om je heen.

Dit heb ik nodig, zo wil ik dat het is… Maar nee..!! Zo is het echte leven niet. Een ieder heeft zo zijn eigen verhaal.. Helaas, we leven niet in een sprookje.. Jammer..!!    Dan maar de mensen accepteren zoals ze zijn.

Het gemis van de ene persoon vullen we met een ander weer op.

Maar ach.. voldoe ik aan mijn eigen verwachtingen..??? 

Mijn leven is nog niet geleefd.. En ik heb nog wat vragen waar ik de antwoorden nog niet op weet. Tot die tijd geniet ik van alles wat er op mijn pad komt.

Genieten, Geluk

Je hebt het. Je draagt het bij je en je hoeft het alleen maar te voelen..

Jij bent het zelf.

Niemand kan het voor jou doen. Want anders laat je jou geluk van andere afhangen.. En dat eindigt vaak in teleurstelling.

Dus neem verantwoording voor je eigen leven…!!

Je bent het waard..!!

Je kunt het..!!

Dan voel je het geluk, want alles wat je bent of hebt heb je zelf gedaan en is een creatie van jou.

Het geluk wat je voelt wil je graag delen.. Het liefst met mensen die dit type geluk kennen.

En soms komen die mensen op magische wijze op je pad. De wegen kruisen en de mensen lopen even een stuk met je mee.. En is het dan niet geweldig als twee individuen onafhankelijk van elkaar gelukkig zijn met zichzelf.. Samen besluiten verder te gaan.. Geen verwachtingen.. Niet elkaar willen veranderen. Wederzijds respect.. niet achter elkaar maar naast elkaar lopen. En toch ieder zijn eigen pad hebben.. Dat is denk ik geluk in zijn puurste vorm..

Over de vraag of ik aan mijn eigen verwachtingen voldoe.. Ik heb geen verwachtingen meer.. Ik heb de mensen om mij heen die een aanvulling zijn op mijn leven.. Waar ik mij gelukkig bij voel.. En zo lang onze paden elkaar kruizen en de mensen een stukje willen mee lopen Geniet ik in zijn puurste vorm..